De wandeling

Op een van mijn eerste dagen vrij besloot ik een stuk te gaan wandelen. Ik wilde naar de hoge klif in de verte. Dat leek me een mooi doel.

Ik vulde mijn waterfles deed een appel, peer, sinaasappel en banaan in mijn rugzak, plus een paar essentials zoals mijn telefoon, een zakmes en een potje Nivea die ik de dag daarvoor had gekocht.

Ik begon aan mijn tocht. Het was prachtig weer, misschien wel de laatste hete dag van september. Het hele pad liep langs de kust, het was heel erg mooi. Al snel stopte ik voor ontbijt bij een klein strandje en ik ging verder zonder mijn appel en peer.

Er waren veel mensen op het pad die dag en er hing een gezellige sfeer. Onderweg kwam ik een Zwitserse vrouw tegen en met haar heb ik een tijd gewandeld. Zij was van plan om naar Durdle Door te lopen. Dat klok als een goed plan dus ik besloot dat dat mijn nieuwe doel was.

Een heel stuk later kwam ik een groep van 370 Indiase mensen uit Londen tegen die op hun jaarlijkse wandel uitje waren. De groep liep de andere kant op dan mij en het duurde even voor dat ik ze allemaal voor bij was. Het pad waar we op liepen was erg smal dus je kon alleen achterelkaar lopen.

Na een heel stuk verder gelopen te hebben dan ik voor ogen had gehad kwam ik eindelijk aan bij Durdle Door, het was er prachtig en ik was erg trots op mezelf tot dat ik realiseerde dat ik ook nog terug moest en dat ik de rechter kant van mijn gezicht had verbrand…